- zjeść
- 1. Ktoś zje diabła, nim (jeżeli) coś zrobi, nim (jeżeli) coś się stanie «ktoś nigdy czegoś nie zrobi»2. Lubić dobrze zjeśća) «lubić smaczne potrawy; także: lubić obfite posiłki»: Benisia – tak ją w rodzinie nazywano – była łagodna i dobra, a jej kuchnia cieszyła się wielką sławą. Oboje z Czesławem lubili dobrze zjeść. D. Koral, Wydziedziczeni.b) euf. «być grubym»3. Zjeść zęby na czymś «znać się na czymś dobrze, zdobyć duże doświadczenie w jakiejś dziedzinie»: Spojrzałem – obok stał milicjant. (...) Wyglądał na człowieka doświadczonego, co na służbie zęby zjadł. J. Krzysztoń, Obłęd.4. Zjeść z kimś beczkę soli «znać się dawno, długo, dużo wspólnie przeżyć»: Lecz żeby kogo poznać w doli i w niedoli, / Trzeba z nim zjeść beczkę soli. J. Brzechwa, Sto bajek. Wyglądali mi na dobrych ludzi. Ale co o ludziach można tak na łapu capu powiedzieć, trzeba beczkę soli zjeść. W. Myśliwski, Widnokrąg.Komuś się zdaje, wydaje, ktoś myśli, że zjadł wszystkie rozumy zob. rozum 3.Móc zjeść konia z kopytami zob. koń 7.Nie dać się zjeść w kaszy zob. kasza 2.Nie można zjeść ciastka i (nadal) go mieć, zachować zob. ciastko.To jakby zjeść chleb z masłem zob. masło 2.Trzeba zjeść tę żabę zob. żaba.Zjadać kogoś, coś oczami, wzrokiem zob. oko 80.Zjadać litery, wyrazy itp. zob. łykać.Zjadać własny ogon zob. ogon 4.Zjeść kogoś w kaszy zob. kasza 3.
Słownik frazeologiczny . 2013.